Ulica Bohaterów Monte Cassino to, obok zakopiańskich Krupówek czy łódzkiej ul. Piotrowskiej, jeden z najpopularniejszych deptaków w Polsce. W okresie Wolnego Miasta Gdańska ulica nosiła nazwę Seestraße, a po II Wojnie Światowej (w latach 1945-1956), Konstantego Rokossowskiego. Wcześniej, w wieku XVII, łączyła rolniczą część miasta z osadą rybacką położoną nad morzem.
Ulica, potocznie nazywana „Moniakiem”, zaczyna się na al. Niepodległości i prowadzi do Placu Zdrojowego. Na jej końcu znajduje się nieduży plac z fontanną, z którego przejść można na molo. Monciak ma około 635 m. długości i jest całkowicie wyłączony z ruchu samochodowego. Wolno poruszać się tu tylko pieszo.
Miłośnicy zabytkowej architektury będą nieco zawiedzeni, gdyż nie ma tu żadnych zabytków, a zabudowę ulicy stanowią kamienice pochodzące z XIX i XX wieku. Jedynym budynkiem przyciągającym uwagę jest niewątpliwe tzw. Krzywy Domek mieszczący się pod nr 53, który zaskakuje swym krzywym kształtem. Obecnie ulokowana jest w nim restauracja.
Monciak tętni życiem od białego rana aż do bardzo późnych godzin nocnych. Znajdujące się tu liczne puby, knajpy i restauracje przyciągają, nie tylko w sezonie, rzesze turystów. Latem występują tu teatry wędrowne, grają uliczni muzycy, swe prace prezentują malarze i karykaturzyści.
Spacerując po Monciaku, spotkać można wielu znanych ludzi szeroko rozumianej kultury i sztuki. Miejscem ich spotkań jest znajdujący się pod nr 54 klub SPATiF. Bywali tu m.in. Roman Polański, Jacek Fedorowicz, Andrzej Wajda czy Agnieszka Osiecka.