Złota Brama jest dowodem najświetniejszego okresu w dziejach Gdańska, gdy mieszały się tutaj różne kultury, a miasto prężnie rozkwitało. Brama, wzorowana na sztuce niderlandzkiej oraz włoskiej, powstała w roku 1612 w miejscu bramy gotyckiej pochodzącej z XIV wieku. Bramę zbudowano według projektu architekta Abrahama van den Blocke, a jej budową kierował Hans Strakowski.
Fasady bramy posiadają dwa poziomy, trzy przejścia oraz cztery duże okna. Sama brama wykończona została kamienną balustradą. Obie fasady zwieńczone są attykami, na których znajdują się alegoryczne rzeźby autorstwa Piotra Ringeringa. Są to „Pax” (Pokój), „Libertas” (Wolność), „Fortuna” (Szczęście) i „Fama” (Sława) od strony zachodniej, oraz „Concordia” (Zgoda), „Iustitia” (Sprawiedliwość), „Pietas” (Pobożność) i „Prudentia” (Rozwaga) od strony wschodniej. Ponadto, na fryzie ściany frontowej, znajduje się niemieckojęzyczny cytat z Psalmu 122: es müsse wohl gehen denen, die dich lieben, es müsse friede sein inwendig in deinen mauren und glück in deinen pallästen” („Oby się dobrze wiodło tym, co cię miłują, oby pokój panował w twych murach i szczęście w pałacach”). Z kolei od strony ul. Długiej możemy przeczytać napis w języku łacińskim: Concordia res publicæ parvæ crescunt – discordia magnæ concidunt („Zgodą małe republiki rosną – niezgodą wielkie upadają”). Ponad można podziwiać tutaj także kartusz z herbem Gdańska.
Brama, pierwotnie pełniła funkcje reprezentacyjną oraz obronną, gdyż posiadała, niezachowane do dziś niestety, żelazne wrota oraz kraty w oknach i żelazne brony ograniczajże dostęp do centrum miasta.
W latach 1803 – 1872 Złota Brama była siedzibą Szkoły Sztuk Pięknych, a obecnie, wraz z przylegającym od strony północnej późnogotyckim Dworem Bractwa św. Jerzego, jest siedzibą Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Niestety w trakcie II Wojny Światowej Brama została uszkodzona, a jej odbudowanie nastąpiło dopiero w roku 1957.